Þegar ég var lítil þótti mér afar rómantískt að halda dagbók. Ég reyndi oftar en einu sinni að halda slíkt rit en það fór ævinlega í vaskinn, trúlega sökum skipulagsleysis sem enn háir mér. Þetta hefur greinilega lítið breyst ef marka má iðni mína við þessa síðu.
Er stödd á Akureyri hjá elsku litla Drengnum hennar mömmu sinnar. Nú er klukkan 15:02 og ég hef ekki enn fengið kaffi. Fékk bara Pepsi Max morgunmat og hef reynt að dæla því í mig síðan til að ég fái nú örugglega minn koffeinskammt. Ég gæti náttúrulega rifið mig upp og rölt hér eina 100 metra í næstu kaffisjoppu, en nenni því ekki.
Á laugardag er stefnan tekin á þorrablót í Skagafirði. Ég verð í Lindabæjarliðinu. Sóley Sigmarsdóttir heimasæta á Lindabæ frá Sólheimum í Sæmundarhlíð í Skagafirði bauð mér á þorrablótið og réði mig jafnframt sem fulltrúa sinn í fjöldasöngnum. Mér skilst að ég komi til með að heyja harða baráttu við félaga í karlakórnum Heimi. Það verður létt verk og löðurmannlegt!
Á þorrablóti þessu verða hátt í þúsund manns. Já ég sagði þúsund (1.000,-). Ég geri því fastlega ráð fyrir að á konudaginn verði ég vakin upp á einhverju stórbýlinu með blómum og bónorði.
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
2 ummæli:
Eruð þið mæðgin í sömu íbúð og skrifist á ? .Þið eruð ekki betri en unglingarnir sem sitja hlið við hlið í partýum og senda sms sín á milli. en það er þetta með letina og hungrið/þorstann.
Lati Geir á lækjarbakka
lá þar þangað til hann dó.
ekki vildi hann vatnið smakka,
var hann þyrstur þó.
Gunna!
Við erum unglingar!
Skrifa ummæli