Viðutan

Það er margt að hugsa þessa dagana; ritgerðir og próf. Því var það svo að í dag var ég venju fremur viðutan. Ég var að koma hérna heim til mín í herbergi 407 í Hamragörðum og gekk niðurlút og hausinn á fullu að hugsa um vangaveltur OECD í skattamálum. Ég tók snögga beygju til vinstri og opnaði dyrnar að herberginu mínu, enn með augun á gólfinu. "Hva! ég var að skúra í gær" hugsaði ég er ég rak augun í blett á gólfinu. "Bíddu nú við! Hver hefur losað ruslið?" hugsaði ég er augun námu ruslapoka rétt til hliðar við blettinn. Á sekúndubroti runnu fjölda hugsana í gegnum hugann á meðan ég var að lyfta hausnum frá bringunni; "Eru komnir gestir?", er ég orðin rugluð?" Þegar hausinn á mér var kominn í þá stöðu að augu mín námu afganginn af herberginu stökk ég hæð mína. ÞAÐ SAT UNGUR MAÐUR Í STÓLNUM MÍNUM! Á sekúndubrotabroti rann sagan um Mjallhvíti og dvergana sjö í gegnum huga minn. "Úppss... ég er að villast. Fyrirgefðu" Í stólnum sat íbúinn í herbergi 405............. heima hjá sér !